Hringferð með 11 Spánverja

Ferðalag Spánverjanna hófst laugardaginn 20.júlí á Gullna hringnum, en þann dag keyrði ég ekki rútu, heldur spilaði í brúðkaupi í Grindavík.

En á sunnudagsmorgunn sótti ég hópinn á hótel Natura og við lögðum af stað í hringferð. 

Byrjuðum á að fara í Borgarfjörð og skoða Hraunfossa og Deildartunguhver. Stoppuðum aðeins í Baulu en svo labbaði hópurinn á Grábrók. Bílstýran hafði hugsað sér að hvíla augun sín á meðn og hafði komið sér vel fyrir í sætinu þegar síminn hringdi. Þetta var frá Trex því kreditkort hafði orðið eftir í sjoppunni Baulu og ég varð að keyra til baka og sækja það. Það var Senjora Rosa sem átti kortið og var hún heldur þakklát fyrir björgunina.

  Hádegisverður var á Hótel Staðarsel

   

Snyrtileg aðkoma.                                        Gestamóttakan mjög flott.

   

Setustofa er inn af matsalnum.                    Og einnig sérstök borðstofa. 

Næst var stoppað í Varmahlíð. 

 

Skín við sólu Skagafjörður!    Niður af Öxnadalsheiði.

Komið til Akureyrar kl 5. Kvöldverður á hótel Eddu  - hlaðborð. Ég gisti á KEA en ekki með hópnum og labbaði á milli hótela. Hér getur að líta það sem ég sá á leiðinni.

        

Um morguninn labbaði ég til að sækja rútuna, setti farangurinn minn inn í skottið og klofa síðan yfir beislið....nema hvað, að táin þurfti endilega að krækja sér í rafmagnssnúruna svo rútubílastýran flaug náttúrlega á nefið. Sem betur fer var gras undir.

Áætlun dagsins var Mývatnssveit, en á leiðinni stoppað við Goðafoss og hann skoðaður í bak og fyrir. Þorgeirskirkja er "Vegkirkja" í sumar og opnar kl 10.00. Ég bjóst við að kirkjuvörðurinn, hún Jara myndi mæta, en klukkan á slaginu 10.00 keyrir sjálfur Sr. Bolli Pétur í hlað á pínu-litlum bíl. Það voru náttúrlega fagnaðarfundir og bauð hann alla velkomna inn. Daginn áður hafði verið hjá honum messa þar sem sungin voru ættjarðarlög og vildi hann endilega syngja fyrir hópinn "Heiðarbýlið", svo rútubílastýran settist við flygilinn og spilaði undir.  Svo stakk Bolli uppá því að syngja "Í bljúgri bæn" og við sungum það lag saman.

       

Flotti Dúettinn! Rútubílastýran og presturinn.   Svo gat Bolli Pétur flaggað.

 

Þegar norður var komið fórum við fyrst í Námaskarð og Víti en eftir stutt stopp í skarðinu til myndatöku,    sýndi ég þeim staðinn þar sem rúgbrauðið er bakað í holum. Svo komum við í Grjótagjá og síðan að Hverfjalli. Þar upp labbaði ég með þeim, en aðeins elstu hjónin fóru ekki upp. 

       

 Útsýnið er fallegt þarna uppi .   .   .   .   .   .   til beggja handa.

  

Leiðin er nokkuð brött og tók seinni hlutinn verulega á í uppgöngunni, en þótt minna mál sé að fara niður, þá var mölin og sandurinn laust og auðvitað rann rútubílastýran á rassinn. 

Svo var hádegismatur á Selhóteli og þar eftir gígarnir þar og svo Dimmuborgir. Þá var keyrt norður Hólasandinn en niður í Aðaldal fórum við og keyrðum út hjá Hvammsbæjum og til Húsavíkur. 

Um kvöldið fóru aðeins 3 úr hópnum í hvalaskoðun, en Dóra mín kom úteftir og við löbbuðum rúnt í bænum.  

              Stundum látum við illa .   .   .   .   .   .   .   . en stundum erum við eins og ráðsettar frýr. 

Næsti dagur hófst á því að ekið var út á Tjörnesið en ekki gefinn tími til að stoppa á Mánárbakka, en tekinn göngutúr í Ásbyrgi sem er náttúruundur.

           

 Heldur var svo vegurinn að Dettifossi lélegur og fann ég mikið til með bílnum. En gönguna niður að fossi fór ég með hópnum.

      

Var að spjalla við bílstjóra á bílastæðinu og þá var einn að koma frá Breiðdalsvík en annar á leið þangað. Ég bað hann fyrir kveðjur til Friðriks hótelstjóra frá frænkunni sem keyrir rútu. 

Hádegisverður var snæddur í Grímstungu og vegurinn þangað er HRÆÐILEGUR. Skil ekki í bílstjórum sem samþykkja að keyr alla leið að Dettifossi á þessum vegi.

Hitinn þarna var 26 gáður. 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                   Veitingahúsið að Grímstungu.

 

 Á leiðinni niður af Möðrudalsöræfum eru nokkrir fossar sem heita víst allir Þjótandi og stoppuðum við við þann stærsta og löbbuðum dáldið til að ná góðum myndum.

 

   

Þegar komið var til Egilsstaða gaf leiðsögumaðurinn, hún Kristín smá frjálsan tími í miðbænum, en svo keyrt í Hallomsstað.

 Lagt af stað kl 8.30 áfram hringsælis um landið.

 Keyrðum í gegnum þorpið á Fáskrúðsfirði en svo bara áfram til Stöðvarfjarðar þar sem boðið var uppá stopp við steinasafnið.

       

Það voru bara fullorðnu hjónin sem tímdu að kaupa sig þar inn, hinir röltu bara um á meðan. 

Séð heim til Breiðdalsvíkur, en við stoppuðum ekkert þar. Ég hringdi í Friðrik frænda og hann þakkaði strax fyrir kveðjuna frá deginum áður. Sagði mér að Borgþór hefði komið einu sinni síðan við vorum þarna saman og að hann væri væntanlegur daginn eftir eða þarnæsta dag.

  Þarna sést í botni dalsins vegurinn upp á Öxi. Hann styttir leiðina til Egilsstaða mikið, en í góðum veðrum er gaman að keyra firðina. Og þótt þokan hafi legið yfir hér og þar þegar við vorum þarna, þá var mikil náttúrufegurð þegar henni létti.

Á Djúpavogi var hádegisverðurinn okkar þennan daginn. Ágætis súpa, ekkert sérstakur saltfiskur og eftirrétturinn var alveg í lagi. Kristín hafði frétt af listaverki við ströndina á aðeins öðrum stað en við vorum, svo við keyrðum þangað til að berja þetta augum.

 Þetta eru egg úr graníti, öll svipuð að stærð, en hvert með sinni lögun eftir fuglategund. Stólparnir voru þarna steyptir og ónotaðir eftir að hafa verið undir einhverskonar leiðslu frá bryggju í vinnsluhús. Listamaðurinn sá þetta og notaði alla stöplana undir eggin.

 Sumir eru safnarar fram í fingurgóma !! 

   Ekki bar leiðsögumönnum mínum tveimur saman um það hvað þessi staður heitir, Hvalnesskriður eða Þvottaskriður. Ég vil gjarnan fá rétt nafn á þetta ef einhver veit.

Almannaskarð var lengi hættulegt og eftir dauðaslys þar var ráðist í gerð ganga. Við keyrðum fram á brúnina til þess að sjá útsýnið og hvar vegurinn lá.

   

Gist var á Hótel Höfn og ekki var ústýnið úr herbergisglugganum neitt slæmt.